Ook in het nieuwe jaar is er weer de opdracht om om te zien naar de medemens. Als kerk zijn we geroepen om deze taak op ons te nemen, daar zetten we ons weer voor in. Nu, in Coronatijd, wordt er extra van ons gevraagd; zowel dichtbij als veraf.

Wist u dat de ZWO aardappelen verkoopt?

Wie kent Indonesië niet, het vroegere Indië? Met 16000 eilanden is het het grootste eilandenrijk ter wereld; met naar schatting 270 miljoen inwoners. Op het eiland Java wonen 150 miljoen mensen; het is ruim 3 x Nederland. 87% van de bevolking is moslim, 7% christen en de rest hangt overige godsdiensten aan. Reeds in de 17e eeuw verscheen de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) in de archipel en onderwierp het tot een kolonie. De grootmachten,  zoals de Sundanezen onderwierpen zich aan de Nederlanders. In 1942 valt Japan Indonesië binnen; met harde hand wordt er geregeerd. Alle Nederlanders worden in kampen ondergebracht. De 3 jaren van onderdrukking vormen een zware tijd. Honger lijden, weinig kleren en opgesloten zijn. Als in 1945 de Japanners zich overgeven worden de Nederlanders bevrijd. Toch zijn ze niet echt vrij: de Japanners hebben de Indonesiërs opgehitst tegen de Nederlanders die uit de kampen komen; met als gevolg dat die niet zeker van hun leven zijn. Ondertussen had Sukarno zich uitgeroepen tot president van de republiek Indonesië. Toen wij, Nederlandse militairen, op Java wilden landen verbood hij ons dat. Dat zou ernstige gevolgen voor de aanwezige Nederlanders kunnen hebben. Ook groepen Indonesiërs; wel of niet opgeleid, hadden het voorzien op de militairen die op 4 april 1946 geland waren. En toen was het oog om oog met de vijand. Onze opdracht was echter het brengen van vrede, recht en rust.  De arme bevolking in de kampongs had het zwaar te verduren, ze werden geplunderd door eigen volksgenoten, zodat ze niet te eten hadden, amper kleding en  geen onderkomen. Aan ons de opdracht om te beschermen en te voorzien in voedsel en onderdak. Ze vonden het dan ook heel erg als we weer verder trokken naar een andere plaats. Toen onze tijd er opzat moesten we Indië verlaten. De prachtige natuur, die Indië zo mooi maakt, heeft zijn bekoring. Insulinde blijft ons bekoren.

Open Doors bestaat dit jaar 60 jaar. Deze organisatie verspreidt al die tijd Bijbels.  Zo worden miljoenen bereikt met het Evangelie. In de eerste jaren ging het om de verspreiding van Bijbels, die onder moeilijke omstandigheden landen werden in gesmokkeld. Nu krijgen de mensen ook meer persoonlijke aandacht. Zo worden voorgangers getraind, is er financiële steun en wordt er aandacht besteed aan de mens. Open Doors werd ooit gestart onder de naam “De akker is de wereld; later  “Kruistochten”.  Ook Kerk in Actie werkt wereldwijd. Zo staat er op 6 september een werelddiaconaat collecte voor Ghana op het rooster en op 20 september de zendingscollecte voor  Wereldwijde Kerk.  Er zijn ook aanvragen van de kerk in Syrië. De mensen leven er in armoede en hebben nauwelijks geld om voedsel te kopen. Ook is er de vraag om hulp vanwege de sprinkhanenplaag in Afrika en Azië en natuurlijk niet te vergeten de slachtoffers van de ontploffing in Beirut, Libanon. De opbrengst van de zendingsdoosjes was dit jaar € 1098,-. € 200,- wordt besteed aan de bestrijding van de sprinkhanenplaag en de overige € 898,- gaat naar ons project in Indonesië. Paulus schrijft: “geef wat je kunt”. Zie gewoon wat je kunt, en geef uit liefde voor de ander. Het is onze verantwoordelijkheid. Zo leert ons de Bijbel, omzien naar elkaar. Zo krijgen mensen een hart onder de riem en dat geeft hen een dankbaar gevoel.  Ook het gebed is een belangrijk middel in het leven van de mens. Weten dat er aan je gedacht wordt. Zo hebben we allen een taak, groot en klein, in het leven van de medemens. Het is in navolging van Hem, die het ons heeft voorgedaan.

De ZWO commissie dankt hartelijk alle gulle gevers die hebben meegedaan met de spaardoosjes-actie tijdens én nà de 40-dagen-tijd – tot begin juli! De opbrengst was deels ook voor de diaconie, maar voor de ZWO bedraagt het € 1098,00. De opbrengst is bestemd voor verschillende projecten van Kerk in Actie, maar het grootste deel voor ons project Delta voor Indonesië. Allen veel dank!

Het nog steeds rondwarende coronavirus stelt ons voor problemen; de mens, die alles kon, werd hardhandig neergezet. De gevolgen zijn onzeker, mensen komen in de zorgen. Er heerst verdriet en men weet niet hoe het verder moet. Gelukkig kunnen we elkaar tot steun zijn. Belangrijk is het ook dat we meer tijd kunnen nemen om de Bijbel te lezen. Veel mensen dachten het Woord niet nodig te hebben. Nu kunnen we mensen helpen in hun zorgen. De Bijbel is een menselijk boek en kent ook allerlei verhalen  van ellende en verdriet, maar telkens komt er weer redding. Woorden van troost en bemoediging zijn heilzaam. De taak van de kerk is dit te verkondigen. Zo mag de Bijbel een steun zijn voor iedereen die zich verdiept in geloof.  De kerk als beelddrager, laat ons zien wie we zijn. Het zijn onze zwakheden die ons laten zien dat we iemand nodig hebben. Die hebben we gelukkig in Jezus, als onze enige trooster. Hij, die de zorgen en het verdriet van ieder mens kent, wil ons door de problemen heen helpen. We moeten de Bijbel wel lezen.

Kerk in de wereld; zending over grenzen. Zendelingen, zoals ds. Merkelijn werden naar Indië uitgezonden. In 1986 besloot de synode dat uitzending namens de classicale kerken moest gebeuren. Zo is het doorgegaan en mocht de classis Middelburg vaak predikanten uitzenden. Was het eerst Indië, later werden er naar Afrika tientallen mensen uitgezonden. Zo vroeg Rwanda ons om docenten die voorgangers konden opleiden; later was er ook vraag naar o.a. bouwkundigen. Het volgende land in Afrika was Zambia, kerken die onder de moederkerk in Zuid Afrika vielen. Deze moederkerk had zich wegens de rassenkwestie teruggetrokken. Wetende dat de Nederlandse kerken de moeder van de Zuid Afrikaanse kerken waren, vroegen de kerken in Zambia nu dus hulp aan hun “grootmoeder”.  De Zambiaanse kerk bezat 2 ziekenhuizen en vroeg ons om 2 predikanten. Ds. Richters, als zendingsdirecteur op rondreis door de wereld, attendeerde ons op het belang van het naar Zambia sturen van mensen. Botswana was de volgende in de rij; hier waren veel vluchtelingen neergestreken. Zij wilden het evangelie beter leren kennen. Zo werd ds. Weijs uitgezonden om daar jarenlang te werken onder de mensen. In datzelfde Botswana leefden ook de Bosjesmannen. Ze waren verstrooid van elders; klein van gestalte. Zij konden niet geloven dat het geloof ook voor hen bedoeld was. Nog een land waar we bij betrokken waren was Lesotho. Lesotho wordt geheel omringd door Zuid Afrika. De vraag om een paar artsen werd gehonoreerd. Zending in de wereld: op een bepaald moment waren er 59 zendingsmensen uitgezonden. En nog altijd gaan mensen er op uit. Nog steeds kennen miljoenen mensen het evangelie niet. Een uitdaging voor de kerk. Een bijdrage is op zijn minst belangrijk.

Indonesië

40 dagentijd                                                          26 februari-11 april

Op onze laatste vergadering van de ZWO commissie mochten we een nieuw lid welkom heten. André de Buck heeft onze gelederen versterkt. Fijn André, dat je deel wil uitmaken van onze ZWO commissie.  We werken actief aan onze opdracht, zowel in als buiten de kerk. In de gemeente hebben we meerdere commissies met ieder een eigen taak. De ZWO commissie heeft de taak zich met het Evangelie bezig te houden. Dit geschiedt door o.a. het meewerken aan de kerkdienst. Een taak die we blijmoedig vervullen. Zo ziet u regelmatig ZWO leden tijdens de diensten voor zending en werelddiaconaat. We mogen ook blij zijn, dat mensen zich verdiepen in de wereldwijde boodschap en kwetsbare mensen ondersteunen. Het is een opdracht van onze Heer, die het ons heeft voorgedaan. We kunnen moeilijk achter blijven.