Meditaties bij de Scheppingszondag: de tegenstem zegt:
- Een hele wereld is aan het verdwijnen, die van de ongerepte natuur, de ongeschonden Schepping. Hier en daar in de wereld zijn nu nog wat reservaten overgebleven voor dat ongerepte, voor zover dat nog mogelijk is. Wij allemaal hoorden laatst natuurlijk ook over het schandaal van Fipronil in ons zeeuwse drinkwater en onze eieren. Of u las over de uitgeputte Zeeuwse klei… het zijn signalen! De technische vooruitgang van de mensheid is niet te stuiten, daar is geen ontkomen aan, zelfs niet als je vlucht. Wel ZOUDEN we afspraken Kunnen maken over de grenzen aan groei en vooruitgang, en dat is ook een heel menselijk streven. Er is niet 1 mega-oplossing voor dit wereldwijde probleem vanwege de complexiteit, dus moeten we het doen met vele kleine oplossingen: u en ik dus. U weet wel, die vele kleine druppels samen die een steen uit kunnen hollen.
- Wat is nu de kern van dit probleem?: dat is “ het herstel van onze relatie met de natuur” en daaronder natuurlijk onze relatie met die Maker er van. Nu hoor ik u knarsen en denken: ‘oh dan zit ik goed want ik wandel elke zondagmiddag in de natuur en heb zonnepanelen…’.
Maar het gaat nu dus om de vraag hoe we kunnen leren van die balans zoals die is ingebakken, ingeschapen in de ecosystemen van de natuur.
Een ecosysteem is de samenhang van plant en dier: bijv. het verhaal van de sommige vlinders waarvan het vrouwtje eitjes legt in een speciale plant, waaronder een mierennest zit; de rups kruipt het mierennest in en wordt niet opgegeten omdat zij een geur afscheidt die ruikt als die mieren! Zo leeft ze beschermd onder de grond en verpopt zich. De vers geboren vlinder wurmt zich naar boven en gaat vliegen: zo zijn plant, mier en vlinder met elkaar verbonden. Zo kan de mens ook leven in balans met planten en dieren om zich heen! Niet simpelweg ‘terug naar de natuur’ maar : “vooruit naar de natuur” De veerkracht van de schepping heeft al vele klappen opgevangen, dus wie weet… en ons geloof dat het God is die achter deze balans zit is erg hoopvol!
- Want: laten we nu vanuit onze theologie, ons geloof, wel die visie hebben op het herstel, op Gods scheppende en vernieuwende energie!! Scheppingstheologie start bij het geloof dat het een scheppende Kracht is die werkt achter de schermen van de natuur en haar balans van ecosystemen! Die eeuwig scheppende God is niet iets van alleen ‘in den beginne’ maar deze scheppende Eeuwige, geprezen zij zijn Naam, is de Voortdurend Scheppende. En daarom vindt ik het erg hoopvol dat vele jonge mensen creatief bezig zijn met nieuwe denk- en werkwijzen: overal ontstaan vooral duurzame bedrijfjes die spullen recyclen. Afval bestaat niet maar wordt grondstof voor iets nieuws, daarom doen we zelf gelukkig ook graag en massaal mee met plastic scheiden, want die arme zeevissen in hun plastic-soup is ook maar zielig rondzwemmen…
- Gods schepping is onze basis, ons thuis. En ons biologische Huis de aarde dreigt onbewoonbaar te worden. De schepping loopt gevaar, dus vraagt onze Schepper direct aan ons, jou en mij, om iets daaraan te doen, al is het maar een spaarlamp, minder water gebruiken, minder chemische middelen door te spoelen, minder in plastic voorverpakt massa-voedsel te kopen etc etc. u weet het vast wel en zo lopen de kerken allemaal samen voorop! Da’s nog eens een goede boodschap.